 |
| Graven van drie aangespoelde Franse mariniers in de Bredense duinen. |
ERWIN Mahieu is auteur van een boek over Oostende in de Eerste Wereldoorlog (*), het is dan ook met gezag dat hij schrijft: ‘Tijdens WOI werden meerdere gesneuvelde / overleden soldaten in Bredene begraven. Zelfs aan het Duingat hebben de soldaten van de Marineabteilung drie aangespoelde Franse mariniers begraven, aan de voet van de duin waar de observatie- en vuurleidingbunker Katzbach stond. Na de oorlog werden deze Franse soldaten met veel militaire eer herdacht tijdens het Fête Nationale Française (14/07/1920). Later werden ze ontgraven en ofwel op de begraafplaats in de Oostendse Stuiverstraat herbegraven of gerepatrieerd. Op de foto zie je de rustplaats van de drie aangespoelde Franse mariniers. Vijftig meter verder (achter de kruisen) is er het alom bekende Dunegat. De foto werd als zichtkaart verkocht door uitgever Nelson.’
Mahieu schrijft het aan me in de tijd dat ik nog naast de kerk van Bredene-Dorp woon. De hooizolder heb ik omgebouwd tot schrijfhok, tijdens het schrijven kijk ik neer op het oud-kerkhof. Veel gebeurt daar niet, maar in november is dat anders. Er worden vlaggen opgehangen. En op 10 november verenigt zich daar een groep mensen die er naar de Last Post luistert: Britten, blazers van de gemeentelijke harmonie, officiële vertegenwoordigers van het leger, iemand van het gemeentebestuur (in die tijd is dat Frans Praet).
Het internet: ‘Het Kerkhof van Bredene bevat 12 oorlogsgraven van het Gemenebest uit de Tweede Wereldoorlog. Hiervan zijn er vier niet geïdentificeerd. Ook rust een vliegenier uit de Eerste Wereldoorlog op dit kerkhof.’ Die vliegenier is Tweede Luitenant S. King, actief in de Royal Air Force. Hij sterft op 26 september 1918, de jongen is nauwelijks negentien. Zijn graf ligt aan gene kant van de kerk, apart van de soldaten die in de daaropvolgende — nog ‘grootere’ — oorlog aan hun einde komen. Joseph Stroobant weet er meer over: in het vliegtuig dat boven zee neergehaald wordt, is King de schutter, hij spoelt aan op het strand van Bredene. Ook de piloot komt in zee terecht, maar diens graf bevindt zich in Zeebrugge.
De andere soldatengraven dateren uit de Tweede Wereldoorlog. De twaalf slachtoffers van het Gemenebest liggen er samen met twee Belgische militairen. Ook over die twee Belgen weet Jef Stroobant iets: Hellemans komt om op 24 mei 1940, terwijl Lissen nog een maand moet leven vooraleer hij aan zijn verwondingen overlijdt. Stroobant voegt eraan toe dat daar geen graven te vinden zijn van Britten die na 1942 in het oorlogsgeweld aan hun einde komen. Toch zijn er in Bredene ook na dat jaar nog oorlogsslachtoffers uit zee gehaald. De Duitse bezetter vindt het beter om die niet al teveel aandacht te geven. Ze komen in een massagraf in Oostende terecht.
(*) Erwin Mahieu. Oostende in de Groote Oorlog. Archiefbeelden. 2011. Uitg. Tempus, The History Press. 128 ps
[Dit stukje staat al van 2014 in De Laatste Vuurtorenwachter. Ik redigeer het opnieuw in 2024, ten behoeve van de facebookgroep Bredene Retro.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten