vrijdag 14 november 2014

Herinneringen aan Lurre

— In die tijd waren veel Oostendse vislossers alleen maar onder hun bijnaam bekend: De Benne, Sonny Boy (Kamiel Deledicque), 

Frans De Hamers, Leize, bennenbaas Tuur Lenaers, Dove Pier, Fons de Eenarm, Lange Frans, De Witten, De Bennenpoeper (!) —



Ik had nooit gedacht dat ik nog aan hem herinnerd zou worden, maar toen ik in Het Visserijblad een stukje over Oostendse vislossers schreef, stootte ik op zijn naam, een bijnaam uiteraard, want veel vislossers waren alleen maar onder die bijnaam bekend: De Benne, Sonny Boy (Kamiel Deledicque), Frans De Hamers, Leize, bennenbaas Tuur Lenaers, Dove Pier, Fons de Eenarm, Lange Frans, De Witten, De Bennenpoeper (!)… En er was ook een vislosser die Lurre heette. [Een lor is een vod, figuurlijk een nietswaardig persoon.]
Die Lurre had ik in mijn jeugd gekend. Hij woonde in Bredene, bij zijn zuster, zei men. Ik zag hem passeren wanneer hij op stap ging. En dat deed hij veel, want Lurre had een drankprobleem. Meer: hij wàs een drankprobleem. ‘Kijk naar Lurre’, riep hij altijd in zijn roes, ‘Lurre is een sukkelaar’.
Wij waren jong en lachten om die oude man die er te pas en te onpas de oorlog bij haalde, waarin hij bunkers voor de bezetter gebouwd had. ‘De Duitsers waren smeerlappen, maar ze hadden lekkere soep.’ De logica van de proletariër. En wij maar lachen. Hij vertelde ons over de jaren vijftig in de Oostendse vismijn — de gloriejaren — een tijd waarin de dagen meer uren dan nu leken te tellen, werkdagen die om zes uur ’s morgens aanvingen en tot zeven, acht uur ’s avonds konden uitlopen. Tussen het vele werk door, tijdens de werkuren, mocht hij er vlug een gaan kraken in de kantine; niemand sprak hem daarop aan. En wij maar lachen.
Het ging van kwaad naar erger met Lurre en hij besliste er zelf een punt achter te zetten. Op een dag nam hij de fiets, reed ermee het staketsel op, fietste tot helemaal op ‘t einde van die pier en hield niet op met trappen toen de diepe zee het van het land overnam.


[Dit stukje met herinneringen aan vislosser Lurre plaatste ik in 2014 in De Laatste Vuurtorenwachter. Ik redigeerde het opnieuw in 2020 ten behoeve van de FB-groep Oostendse verhalen; in 2021 bied ik hem aan in de GB-groep Bredene Voor & Van Iedereen.]


Zeemansverlangen

www.youtube.com/watch?v=DtW9jP6nn_M

Geen opmerkingen: