Aan een raam hangt een karton: Motorhelm te koop. Ik spreek over de
tijd dat daar nog een fiscale zegel naast gekleefd moet worden. Dat plakkaat blijft lang hangen. Telkens kijk ik naar de mededeling. De letters vervagen,
het papier vergeelt, de hoeken krullen. Niemand wil de helm. Ik krijg een
baard, eerst dons, later stoppels. Niemand koopt de helm. Ik krijg verkering, treed in het huwelijk, maak kinderen, treed uit het huwelijk enzovoort. Niemand claimt
de helm. Mijn haar wordt grijs, mijn kinderen krijgen kinderen, ik begin te krimpen
en word een beetje doof. Niemand wil de helm. Weer passeer ik dat raam, maar nu met de neerhangende schouders van een oude man. Daar hangt nog steeds dat plakkaat, vergeeld,
opgekruld, met de verbleekte fiscale zegel, maar nu staat bovenop de oorspronkelijke,
inmiddels vergane woorden, in frisse viltstiftletters: verzameling fiscale zegels te koop.
Flor Vandekerckhove
O sole mio
Geen opmerkingen:
Een reactie posten